سفیر الحب

زدرد     من   همه      همسايگانم                                    فغان     برداشتند    از   كردگانم

همه گويند از اين ناله    بيا  ساي                                    دل ما سوختي   بر ما    ببخشاي

بگيتي عاشقان  بسيار      ديديم                                    نه چون تو مستمندي زار ديديم

مرا بگذشت ان بت روي     جانان                                   چو اتش را به خرمن زد   شبانان

عجب تنها رهيد و  جست    ياري                                   جفا كردن   چو   داند   افتخاري

نه بس بود انكه از پيشم سفر كرد                                   چو داني در سفر    يار  دگر  كرد

نگارا     من    زدلتنگي       چنانم                                   گلي مي كاشتي  و   بستم   زبانم

چو داني مادري گم كرده    فرزند                                    زغم بر دل    رسد   كوه   دماوند

بچندين از تو ديدم رنج   و   ازار                                     نناليدم  كه  هر گز    پيش   كفار

بترس از    ان      قضاي    اسماني                                  به هم      كوبيد    كاخ    ديدباني

ترا     بي    من    مبادا     شادماني                                 مرا     بي    تو    مباد   ا زندگاني

چنان جان    هزاران    نوح    دارم                                   تو محبوب مني تا  جان    سپارم

    جاسم ثعلبي  20/10/1375